Archief van
Categorie: Reisverslag

Adelaarsfestival

Adelaarsfestival

De foto’s van Kazakse adelaarsjagers zijn wereldberoemd. De kans om het jaarlijkse adelaarsfestival bij te wonen kon ik dan ook niet voorbij laten gaan. Samen met twee Fransen, de gitaar op de rug en gekleed in traditionele deels gingen we op weg om dit spektakel bij te wonen. Natuurlijk was ik niet de enige met deze gedachte en mijn vliegtuig zat vol met toeristen, op de enkele ongemakkelijke Mongool na. Het vliegtuig landde op een verlaten vliegveld tussen de gigantische…

Lees Meer Lees Meer

Wolven

Wolven

Op een morgen toen we op de motor zoals gewoonlijk de kudde zochten verscheen er een gigantische zwarte vogel aan de lucht. Niet veel later kwam er nog een bij en het werden er steeds meer. Narkaa wees bezorgd naar de cirkelende vogels en zei ‘muu bain’, dat is slecht! Nadat we snel onze kudde hadden teruggebracht gingen we op onderzoek uit. Het duurde niet lang voordat we een kleine geit op een hoge rots zagen staan. Hij stond doodstil…

Lees Meer Lees Meer

Tradities

Tradities

Het leven in een ger kent vele tradities. Van toeristen verwacht men niet dat ze zich aan de tradities houden, maar ik werd steeds meer gecorrigeerd naarmate ik er langer verbleef. De gigantische culturele verschillen begonnen mij steeds meer op te vallen en waren soms moeilijk. De tradities die in regels zijn te vatten zijn makkelijk te leren. Daarentegen zijn de subtielere culturele verschillen, zoals hoe mensen met elkaar omgaan, moeilijker. De bouw van een ger Rond deze tijd vertrekken…

Lees Meer Lees Meer

Het slachten van een geit

Het slachten van een geit

Zo’n tweehonderd geiten en schapen bezit de familie, genoeg om volledig zelfvoorzienend te zijn. Elke dag molken we de geiten. Daarna werd de melk gekookt en deels gebruikt voor de thee. Van de rest wordt yoghurt gemaakt, waarvan later weer een deel wordt verwerkt tot aaruul, gedroogde yoghurt. Water wordt er niet gedronken, slechts melk, thee en soep. Het eten bestaat uit vlees, vlees en vlees. Soms met noedels of rijst, soms gewoon alleen vlees in een grote schaal met…

Lees Meer Lees Meer

In een zee van gras

In een zee van gras

Na drie weken nomadisch leven ben ik weer in Ulaan Baatar gearriveerd. Terug in de stad, de drukte, het beton. De tocht van de bushalte naar het hostel overleefde ik maar nauwelijks, glijdend over het ijs de auto’s ontwijkend. Nu rustig bijkomen. Overal heb ik spierpijn, overal schrammen en kleerscheuren. De eerste douche in drie weken was genieten. Maar toch, eerlijk gezegd heb ik een douche nooit gemist. Ook niet een bed, een computer, westers eten. De afgelopen drie weken…

Lees Meer Lees Meer

Ulaan Baatar

Ulaan Baatar

Niemand gaat vrijwillig naar Ulaan Baatar. Het is niet alleen de koudste hoofdstad ter wereld, maar waarschijnlijk ook de lelijkste. Veel meer dan beton, stof en smog is er niet. Behalve dan de prachtige groene bergen, die je door de laag smog in de verte kunt zien. Eerste indruk Ulaan Baatar is een nieuwe stad en op wat tempels na is alles beton. Hoewel het meer dan een miljoen inwoners heeft doet het centrum aan als een dorp. Een plein,…

Lees Meer Lees Meer

Transmongolië express

Transmongolië express

Vijf dagen in de trein, het leek zo veel van tevoren! Maar vijf dagen is niets. Al snel word je overgenomen door het ritme van de trein en gaat de tijd stil staan. Vijf dagen is niets, het is zo voorbij, in een flits. Na een dag besloot ik de tijd te vergeten en mijn klok op te bergen. In de trein wordt de standaardtijd van Moskou gebruikt, terwijl je in werkelijkheid tijdzone na tijdzone passeert. Zo gebeurde het dat…

Lees Meer Lees Meer